Voor wie niet buiten was vandaag!

Woensdag 20 maart. Mijn agenda is voor vandaag  een hele dag leeg. Geen enkele afspraak of bezigheid staat genoteerd in het kader van al mijn dagelijkse bezigheden. Niets te verrichten voor de VvE, de Vereniging Nederland Noorwegen, het buddyschap dementie enz. Zelfs geen oppasdag voor de kleinkinderen maar wel het vooruitzicht op een prachtige lentedag. Bij het openen van de gordijnen lachen de narcissen op het balkon mij al uitnodigend toe. Gisteren via de TV al geattendeerd op het mogelijke lentegevoel door het in de knop staan van ruim zeven miljoen bloembollen in de Keukenhof. Helaas, die gaat morgen pas open om haar 75ste verjaardag te vieren en ik heb ook niet de behoefte om mijn lentekriebels te beleven tussen de camera’s van vooral buitenlandse gasten die deel uitmaken van de jaarlijks bijna 1,5 miljoen Keukenhofbezoekers.

Nee, ik kies voor de stilte en de rust in onze Nederlandse fruittuin de Betuwe. Als onderdeel van Streekpad 21 van het Wandelnet vind ik daar een mooie dagroute van 15 km vanuit Beesd. Het betreft een afwisselende wandeling door en rond het “Landgoed Heerlijkheid Mariënwaerdt”.

Heerlijk, eerst met de trein naar Beesd en dan lekker stap voor stap banjeren met aandacht voor de omgeving en even een dagje niet geconfronteerd worden met alles wat dagelijks via de media langs komt. Even los van de onvrede in de wereld, even eigen stappen zetten i.p.v. aanhoren van berichten over trage stappen in de formatie, even geen confrontaties met medeburgers die niet snappen dat we afspraken met elkaar gemaakt hebben over hoe het hoort.

Uitgestapt op het afgelegen station Beesd haal ik diep adem en merk dat de natuur er klaar voor is om hier vandaag, samen met mij, een grote stap richting lente te zetten. Na een korte aanloop sta ik voor de ingang van het landgoed en kijk uit op de Notenlaan. Een laan met ruim tweehonderd notenbomen die een prachtig, nu nog bladerloos portaal tot het landgoed vormen. De laan is in 1928 beplant met een dubbele rij notenbomen met daarlangs weilanden en houtwallen. Voor ik het erfgoed van het park en de gebouwen bekijk, duik ik eerst het agrarische gebied rondom de Heerlijkheid Mariënwaerdt in. Het landgoed met zijn 1.000 hectare oppervlakte, dat al ruim 280 jaar in handen is van dezelfde familie, wordt momenteel duurzaam beheerd. Wat mij aanspreekt is te lezen dat de akkerbouw, veeteelt en tuinbouw die hier als gemende landbouw plaatsvindt, geheel op biologische wijze, zonder het gebruik van onnodige chemicaliën wordt uitgevoerd. Aangezien wijzelf al enkele jaren voor 80% van biologische producten leven voel ik me hier helemaal thuis.

De echte liefhebber van de Betuwe verblijft hier natuurlijk het liefst tijdens de bloesemperiode van de fruitbomen of wanneer de kersen, appels en of peren langs de weg in kraampjes vers worden aangeboden. Ook voor het rapen van de noten in de Notenlaan moet je hier nu natuurlijk ook niet zijn, maar dat wat mij nu toch zeker aanspreekt is de rust en de ontluikende natuur. De eerste bloemen bloeien, knoppen aan takken van de bomen staan op openspringen, bodemleven komt even bovengronds kijken, ooievaars nestelen, eerste vlinder zoekt zijn weg, al dan niet geknotte wilgen gaan een nieuw zomerseizoen tegemoet terwijl er rond de bijenkasten nog geen leven is waar te nemen (zie alle foto’s). Wat wil je ook als natuur, wanneer de thermometer midden op de dag al 17°C aangeeft.

De spoorlijn tussen Beesd en Geldermalsen doorkruist dit rustige gebied, maar met enkele passerende treinen per uur komt dat niet als hinderlijk over. Her en der is men met onderhoud en herinrichting van het gebied bezig. Nieuwe boompjes worden aangeplant en na vele jaren zullen ook deze, net zo als de hoge aanwezige bomen veel wind gaan vangen.

Eenmaal terug richting de Linge passer ik het gemaal de Neust en het gemaal Tricht. Als gevolg van de wateroverlast in het Lek- en Lingegebied is er gekozen om de capaciteit van de gemalen van dit gebied te vergroten. Naast dat de gemalen water wegpompen, is er ook de mogelijkheid om water op te slaan, zodat dat kan worden gebruikt voor nachtvorstbestrijding bij bloesem- en fruitbomen. Langs de Appeldijk (hoe verzin je deze naam hier) volg ik de loop van de Linge. Prachtig zicht hoe aan beide zijden van de weg de oude hoogstambomen het decor vormen. Een groep van vrijwilligers zorgen jaarlijks voor het onderhoud van de karakteristieke bomen. De Linge ligt er rimpelloos bij. De bomen dupliceren zichzelf in hun weerspiegeling.

Een extra rondje door de parktuin van de Heerlijkheid Mariënwaerdt biedt mij zicht op de 3 landhuizen en 14 monumentale hofsteden met hooibergen en vloedschuren. Het erfgoed wordt op een gepaste wijze geëxploiteerd. Met natuurhuisjesverhuur tot trouwlocatie en horeca is er voor ieder wat wils te vinden. Ik vervolg mijn route nu langs de Notenlaan richting de uitgangspoort van de Heerlijkheid. Schilden met familiewapens en kroon doen mij uitgeleide.

Op weg naar het station breng ik nog een bezoek aan de Landgoedwinkel. Hier zijn veel streekproducten verkrijgbaar die op biologische basis zijn voortgebracht. De ruimte in mijn rugzak die is vrijgekomen na het nuttigen van mijn lunchpakket, vul ik op met heerlijke producten die mij thuis nog zullen doen herinneren aan deze geweldige voorjaarsdag in maart.

Dit lentegevoel vraag om meer ……….

(de vele foto's tonen de rest van mijn beleving van deze dag)