Op eigen houtje op pad, Kristiansand -Vennesla (deel 1)

We telden af naar de laatste dag van augustus. Dat is de dag dat onze tassen en een hoop andere spullen worden ingeladen voor een nieuwe reis naar Noorwegen. Onze gezamenlijke vorige tocht eind december liep iets anders af dan we bedacht hadden. Corona was de spelbreker rond de jaarwisseling. Laetitia mocht na de jaarwisseling gezond terug naar huis. Ik moest een week in quarantaine voor de landsgrens en de gate op Gardermoen voor mij open ging. Gelukkig is dat allemaal verleden tijd en zijn de ziekteverschijnselen mild gebleven.

Nu voor ons geen lange rijen op Schiphol en een snel vliegtuig meer, maar met de Polo en de ferry vanuit Eemshaven naar Kristiansand. Op de tocht naar ons hoge noorden bezoeken we eerst gezellig onze kinderen en kleinkinderen die op vakantie zijn in Raalte. Op de camping waar zij verblijven is het zo rustig dat we het gevoel krijgen dat we al in Noorwegen zijn. Daar zijn we dit soort rust gewend. Fijn om de familie nog even te ontmoeten en samen met de kids Sam, Mees en Lot hun vakantiebeleving te delen.

De woensdagnacht brengen we door in Annen en op ons gemak rollen we donderdagochtend richting Eemshaven. Zonovergoten verlaten we stipt volgens vaarschema om 15.30 uur de haven. Schoolvakanties zijn in Nederland praktisch voorbij, de hoogseizoentarieven van de ferry hebben we achter de rug met als gevolg dat de boot grotendeels kinderloze echtparen overvaart naar Noorwegen. Al zijn we ruim op tijd in de haven aanwezig, gaan we toch redelijk laat met de auto aan boord. Eenmaal onze hut vindend en de bagage daar achter gelaten te hebben gaan we het schip verder verkennen. Overal waar we komen hebben de reizigers al plaatsgenomen op het buitendek of in één van de fourageergebieden. Het lijkt erop dat veel mensen niet stoppen met consumeren totdat ze een korte nachtrust inplannen om vervolgens rond 7.00 uur de volgende ochtend tijdens het ontbijt de nieuw ontstane gaatjes in de maag weer verder af te vullen.

Vrijdagochtend 10.00 uur. Het thema van deze vakantie is hout. Noorwegen en hout zijn voor ons onlosmakelijk met elkaar verbonden. Op zoveel manieren zien we dat hout niet alleen volop groeit in de bossen maar ook dat het sinds mensenheugenis wordt toegepast in alle aspecten van het leven. We gaan op zoek naar enkele plekken waar we meer te weten kunnen komen over het hoe, wat en waarom. We rijden het havengebied van Kristiansand uit en onze eerste bestemming is Vennesla, stadje 17 kilometer noordwaarts. We hebben daar een afspraak met de directeur en de bibliothecaris van het Kulturhus, filmhuis annex bibliotheek. Op Google had ik gevonden dat de houtarchitectuur en -inrichting van deze bibliotheek geleid heeft tot het winnen van meerdere internationale prijzen. Reden te meer om daar eens een kijkje te nemen. Met open armen worden we ontvangen en we krijgen een enthousiast verhaal te horen alvorens door het hele gebouw geleid te worden. Het stadje heeft vooral een industrieel verleden en de uitdaging is de huidige bevolking en met name de jeugd met deze nieuwe bibliotheek cultureel meer uit te dagen. De uitdaging is het lezen onder de bevolking een impuls te geven, hetgeen moeizaam blijkt te verlopen. Het stelt het duo gerust om van ons te vernemen dat de geletterdheid onder onze Nederlandse jeugd zich momenteel ook niet echt in een stijgende lijn ontwikkelt.

We rijden terug richting Kristiansand want de komende drie nachten logeren we in appartementenresort Hamresanden, met uitzicht op één van de fjordinhammen. Achter ons appartement ligt de camping van Kees Verkerk, onze oude schaatscoryfee. Zijn schaatsprestaties van destijds waren indrukwekkender dan de staat van onderhoud van zijn huidige camping. Niet direct een camping om voor een overnachting op je verlanglijst te zetten.

Na onze maaltijd vertrekken we naar de stad om een wandeling te maken rond het kusteiland Odderøya, vroeger een strategisch eiland vanaf waar de zeevijand onder vuur genomen werd. Nu doet het dienst als een natuur- en cultuurgebied. Heerlijk om op de rotspunt bij de vuurtoren ons eigen kopje koffie te nuttigen en op de terugweg het prachtige “Kilden teater og konserthus” in het avondzonlicht te aanschouwen.

Zaterdag. De zon nodigt ons al vroeg uit om uit de veren te komen. Drie ochtenden zal het ontbijt voor ons klaar staan in het aangrenzende restaurantje, uitgebaat door een Nederlandse dame, getrouwd met een Noor. Vandaag gaan de wandelschoenen aan en lopen we een tocht door een heuvelachtig gebied in het binnenland. Als snel hebben we het gevoel te pakken van het “friluftsliv” zoals de Noren dat noemen.

Wandelaars, vissers, hardlopers, alles trekt er op deze zaterdag op uit, maar door de grootsheid van de natuur blijft het overal rustig. Vermoeid met de benen languit genieten we naderhand vanaf ons balkon van het waterrijke uitzicht, op z’n tijd onderbroken door een landend of opstijgend vliegtuig bij het regionale vliegveld. Zelf neem ik nog even een verfrissende duik in het fjord terwijl Laetitia een heerlijke maaltijd uit ons keukentje tovert.

Zondag. Het eiland Bragdøya staat op het programma. Dit eiland heb ik begin mei ook bezocht en vind het leuk om het Laetitia te tonen. Het toeval wil dat vandaag het DNT (Den Norske Turistforening) waar ik ook lid van ben, er een dag organiseert met allerlei activiteiten.

De boot brengt ons om 10.00 uur al naar het eiland en na de “kaffe og vaffel” maken we samen een wandeling rondom het hele eiland. Hier en daar klauteren we over de rotsen, dan weer zoeken we het spoor via smalle hellende bospaadjes.

Eenmaal terug bij de haven aanschouwen we het “friluftliv” waar vele Noren met hun kinderen op het strandje en in het water volop van genieten. In de loop van de middag brengt de boot ons terug naar het vasteland en nemen we voor tijdelijk afscheid van de stad Kristiansand. Aan het eind van onze reis zullen we hier nog een dagje verblijven voordat de ferry ons weer terugvaart naar Groningen.