Finse was zo slecht nog niet

12 maart 2020 - Oslo, Noorwegen

Donderdag 12 maart

“Finse was zo slecht nog niet”

Vanuit het arctische landschap, via wintersportgebied, reis ik terug richting zeeniveau bij Oslo. Tijdens de 3 1/2 uur durende zonnige treinreis van Geilo naar Oslo zie ik het landschap geleidelijk overgaan van hellend wit naar vlak groen en bruin. De sneeuwhellingen maken ruimte voor de uitgestrekte berken-en naaldboombossen. De besneeuwde vlaktes worden ingeruild voor nu nog grouwe, reeds geploegde akkers, die wachten op de boer die in het voorjaar weer actief zijn komende oogst hoopt in te zaaien. De leegte van de Hardangervidda gaat over in een steeds dichter bewoond en bebouwd landschap. De typisch rode bebouwing van huizen en boerderijen flankeert de spoorlijn. Parallel aan het spoor zijn de verschillende rivieren al druk aan de gang het smeltwater uit de hogere gebieden richting de fjorden af te voeren. Er moet nog een hoop water langs stromen eer al die berggebieden tegen de zomer weer praktisch ijs/sneeuwvrij zijn. 
Dit brengt mij terug naar het boekje van Rutger Bregman “Het water komt” waar ik eerder al over schreef. Ik refereerde aan de ramp van 1953. Alles veranderde daarna, niet alleen dat ik geboren ben (kleinigheid in wereldverband) maar ineens wilde iedereen alles weten van het megalomane plan datJohan van Veen slechts twee dagen voor de ramp had voorgesteld aan de minister. Nederland begon aan het grootste infrastructurele project uit zijn geschiedenis.Toen de Wet voor de Deltawerken in november 1957 door de Tweede Kamer werd aangenomen, verbaasden buitenlandse journalisten zich over de krankzinnige voorstellen van de Nederlandse ingenieurs. In “The Saturday Evening Post” stond als kop boven een aandachttrekkend artikel: “The Dutch Strike Back Against the Sea”. Hiermee gaf het buitenland aan dat zij door hadden dat Nederland en nu alles aan ging doen om zich tegen de dreigende zeespiegelstijging te verdedigen. “The Empire Strikes Back” van Star Wars was fictie, wat de Nederlanders hebben uitgevoerd is werkelijkheid. De dr. Cassandra, Johan van Veen, stelde destijds zelfs dat als de aarde meer dan 2 °C opwarmt, de zeespiegel dusdanig stijgt dat er nog groter gedacht moet worden. Hij dacht aan een gigantische dam van Noorwegen tot Engeland. Hoe het dan met het Kanaal tussen Frankrijk en Engeland zat, dat kan ik nergens terug vinden. 
Kortom het water, vloeibaar of vast, blijft de gelederen over de hele wereld bezighouden. Bij het binnenrollen van de trein in Oslo Sentralstasjon wordt mijn aandacht ineens verlegd van het water naar het virus. Vandaag heeft ook in Noorwegen het “Helsedirekotoraat” (het Noors RIVM), met ingang van 18 uur en doorlopend tot 26 maart strenge maatregelen afgekondigd om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan. Mijn plan is om vandaag en morgen weer volop onder de mensen te zijn en een aantal cultureel interessante locaties in Oslo te bezoeken. Alles behalve dat! Met onmiddellijke ingang gaan alle culturele activiteiten en instellingen niet door/dicht. Zelfs alle scholen van kleuterschool tot universiteit gaan op slot. In mijn hotel, in het centrum, waar ik één nachtje zal verblijven is het bijzonder stil en ook op straat waan ik me niet in de hoofdstad van Noorwegen. In de pizzatent zijn de tafeltjes verder uiteengezet en wordt verzocht de handen eerst te  desinfecteren. Bij het digitaal lezen van de landelijke Noorse maatregelen besef ik me dat Noorwegen er nog harder tegenaan gaat in de bestrijding van het virus dan Nederland. Zo lees ik dat iedereen die afkomstig is van reizen buiten de Scandinavische landen, 14 dagen in quarantaine moet blijven ongeacht of je symptomen hebt van het virus of niet. De regeling geldt met terugwerkende kracht vanaf 27 februari. Oei, dat betreft dus ook mijn aanwezigheid in Noorwegen. Het plan was en is om morgen door te reizen naar Stange om daar nog enkele dagen te verblijven bij Gemma. De terugvlucht de KLM staat gepland voor aanstaande dinsdag. Hoe het verder na vandaag gaat verlopen is afwachten. Mocht ik niet uit de trein geplukt worden dan ga ik enkele dagen in quarantaine bij Gemma. Lijkt me een prima plek om als  twee gezonde mensen met voldoende weerstand enkele dagen met niet te veel sociale contacten te overleven. Daarna zien we wel weer!

Foto’s

8 Reacties

  1. MariAnne:
    12 maart 2020
    Weer een spannend reisverhaal, Ronald,
    met mooie foto’s die mij een dito indruk geven van het voor mij onbekende Noorse landschap en huizen. Prachtig: die sneeuwbedekking!
    Voorwaar, geen halve maatregelen m.b.t. het Coronavirus. Benieuwd naar het verdere verloop! Succes, geluk en plezier gewenst!
  2. Hans:
    13 maart 2020
    Prachtige beschrijving van de overgang van winter naar lente.
    Mooie dagen in Stange en hopelijk levert de terugreis niet te veel coronatrammelant
    op.
  3. Bert Rietveld:
    13 maart 2020
    Weer een mooi avontuur als of ik er bij was hoop dat Corona je weer veilig thuis brengt hoewel t geen straf is om je vakantie nog even te rekken ben benieuwd of mijn reisje eind mei wel doorgang kan vinden we wachten af Gr bert
  4. Eugenie:
    13 maart 2020
    Ik heb weer genoten van jouw verslagen. Hopelijk mag je dinsdag terugvliegen.
    Geniet nog een paar dagen. Groetjes
  5. Tonnie .:
    13 maart 2020
    Nou Ronald fijn dat je bij Gemma in quarantaine kan beter dan in ‘n hotel. Groetjes Tonnie.
  6. Anneke:
    13 maart 2020
    Ronald wat kan je het toch mooi beschrijven jouw belevenissen in het Noorse!
    Nog een paar gezellige dagen in Stange bij mijn zus! Groetjes Anneke
  7. Ellen du Cloux:
    13 maart 2020
    De ene quarantaine is inderdaad de andere niet!
  8. Karin:
    14 maart 2020
    Je lijkt inderdaad een seizoensreis gemaakt t hebben, een hele ervaring rijker. Je beschrijvingen van je avontuur lijken zo ui een roman te komen, sterker nog het is er een. Ronald goede terugreis en maak van de nood een deugd.
    Tot ziens weer in het ‘afgesloten’ Nederland waar je eveneens veel gesloten deuren tegenkomt.