Gaan we voor 3x scheepsrecht of 4 op een rij? Beara Way, Ierland 2017

Dag 5, maandag 28 augustus

Gaan we voor 3x is scheepsrecht of 4 op een rij?

Alsof het eiland Beara al niet voldoende omgeven is door water doen de weergoden er nog een schepje bovenop. Niet alleen de zeespiegel stijgt, ook het landschap verandert buiten de begaande paden steeds meer in een drassig terrein wat moeizamer te belopen wordt. Na drie dagen de regenkleding volop benut te hebben, gaat "driemaal is scheepsrecht" en dan weer zon hier zo te merken niet op. Nee, we gaan blijkbaar voor "vier op een rij". Een ommetje eiland op terugweg naar de boot heeft geen zin want ook nu is het zicht niet verder dan de rand van mijn regenpak. In een rechte lijn tussen de bebloemde heggen door richting westelijke haven. Na vijf kilometer benut ik een uitdruppauze in het Heritage Infocentre om mezelf te laten informeren over de historie van dit eiland. Alles wat ik van het heden op het eiland niet tijdens het wandelen heb mogen aanschouwen krijg ik hier bij een heerlijk warme pot koffie in woord en beeld aangeboden. Opvallend, bijna op al het beeldmateriaal schijnt de zon. De verbeelding van het verleden ziet er minder stalend uit. Armoede en hard werken om rond te komen. Dat geldt niet voor de archivaris van dienst, die alleen mij maar vanaf zijn stoel achter de computer hoeft te volgen. Ik kan me zo voorstellen dat deze Ier vanavond zonder stress richting huis vertrekt. Op weg naar de boot passeer ik langs de weg een Maria- vereringsbeeld. Ik neem daar mijn pauze om stil te staan bij de herinneringen aan mijn overleden aangetrouwde neef waarvan op dit moment in Nederland de uitvaart plaatsvindt. Een vers geplukt bermboeket laat ik achter!

De ferry van 14.30 uur maakt het eiland weer negen personen en drie voertuigen leger. In Castletownbere is nu in en rond de haven veel meer bedrijvigheid dan op de zondagmorgen. Er is vast verse vis aangevoerd, dus spoed ik mij naar het restaurant voor een heerlijke vissoep. Het thuis opgestelde wandelschema heb ik noodgedwongen aangepast. De geplande 20 kilometer per dag is in dit drassige en heuvelachtige landschap met volle bepakking voor mij niet haalbaar. Inschattingsfoutje! Vandaag daarom een skip van 25 km met de taxi. Even wennen, vier dagen traag lopend door het landschap en nu ineens die 25 km in 20 minuten.

Mijn logeeradres voor de komende twee nachten heet Harbourview. Vanuit mijn kamer heb ik zicht op het ruime sop van de oceaan. Zowaar klaart het weer op en gaat de zon zelfs nog even schijnen. Het was dus toch 4 op een rij!

Morgen staat het praktisch onbewoonde Dursey Island op het programma. De enige manier om er te komen is via de vee-kabelbaan. Tijdens mijn avondommetje van toch weer vijf kilometer, inspecteer ik uit voorzorg even de masten, kabels en cabine. Geen certificaat van jaarlijkse keuring te vinden. Toch morgen de uitdaging maar aangaan!