Norge, farvel!
16 september 2020 - Trondheim Airport, Noorwegen
Woensdag 16 september
Norge, farvel!
Gedurende de afgelopen drie weken heb ik regelmatig familie, vrienden en kennissen via deze reisblog op de hoogte gesteld van mijn belevenissen in Noorwegen. Op 16 maart jl. vloog ik van Oslo naar Amsterdam, na mijn verblijf op de Hardangervidda. De wereld, inclusief Noorwegen, zag er toen ineens totaal anders uit. Lege pleinen, gesloten musea, lege bussen en treinen en een leeg vliegveld Gardermoen en Schiphol.
Nu 16 september, precies een semester na het uitbreken van dat nieuwe tijdperk, zijn we nog niet verlost van de angst voor de corona besmetting. Zelf heb ik de afgelopen drie weken, met eerst een 10-daagse verplichte quarantaine en daarna lopend door de natuur, geen enkel besmettingsgevaar opgelopen. 
Om te wennen aan de stedelijke drukte en te beseffen dat ik niet alleen op de wereld ben, acclimatiseer ik gedurende twee dagen in Trondheim. Deze historische stad is, na Oslo en Bergen, de derde grootste stad van Noorwegen met bijna 200.000 inwoners. Met het bezoeken van drie topics, de Nidarosdomen (de kathedraal), de kleurrijke huizen Bryggene aan de rivier en het oude stadsdeel Bakklandet sluit ik mijn reis af.
Hier in Trondheim zie ik her en der de 1-meter afstand strepen staan en wordt de bevolking overspoeld met de pompjes en sprays met antibacteriële vloeistof. Daar houdt het ook wel mee op, want vervolgens kruipen de studenten met tientallen dicht op elkaar rond de terrastafels en zitten de theekransjes gemoedelijk dicht op elkaar om de nieuwtjes van de afgelopen dagen met elkaar te delen. Volgens de Noorse statistieken heeft de tot nog toe braaf de maatregelen volgende bevolking slecht met 265 corona sterfgevallen te maken. Met 16 mensen in het ziekenhuis, waarvan één op de IC, is dat op een totale bevolking van 5,3 miljoen inwoners een te verwaarlozen aantal. Vandaag laat ik me precies zoals een half jaar geleden door de KLM terugvliegen naar mijn thuisland. Dit zal met verplicht mondkapje op zijn en een vliegtuig dat slechts zeer beperkt bezet zal zijn. Hier in de hal van vliegveld Værnes nabij Trondheim is het spookachtig stil. De vertrekhal van de internationale vluchten is nog totaal leeg. De KLM taxiet blijkbaar later in dd middag naar een uithoekje van het vliegveld en andere internationale vluchten kom ik niet tegen op de schermen.
Deze tocht heeft veel voorbereiding en aanpassing op aanpassing van me gevraagd. Soms ten gevolge van de van land tot land verschillende corona-maatregelen, soms door de wisselende weersomstandigheden. Dit alles heeft me veel energie gekost, maar zeker ook opgeleverd. Het lopen van een deel van de Fjordruta heeft mij opnieuw kennis laten maken met een prachtig stuk van de Noorse natuur, maar heeft er ook voor gezorgd dat ik nog beter weet waar mijn fysieke en geestelijke grenzen liggen. Het was de moeite zeker waard.
Ut på tur, aldri sur!
Het zal wennen zijn in ons drukke (en vaak ongedisciplineerde!) Nederlandje!
En groot respect en CHAPEAU voor je ondernemingsgeest en uitvoeren ervan!!!
Het ga je goed, jou en je familie! Shalom🤗
De filmopnames zijn indrukwekkend: ruig landschap en geen mens te zien.
En dan 's avonds stilletjes in een berghut zitten. Dat deed mij spontaan denken aan een Chinees gedicht dat Li Po in de 8e (!) eeuw geschreven heeft. Een zielsverwant van jou? "de rivier stroomt voort; de maan licht bij; de maan vergeet het; en ik vergeet mijzelf; nu ik zit bij een beker wijn; de vogels slapen; leed is ver; er zijn geen mensen"
Kom goed thuis.
Welkom thuis en tot ziens!
Nogmaals dank voor het meebeleven van de tocht.
Wat kan je toch mooi schrijven, serieus en grappig en onderhoudend.
Welkom thuis weer vandaag!!
Ik blijf in de toekomst graag jouw mooie verhalen volgen!
We hebben je weer gevolgd, meegeleefd en genoten van je verhalen die niet alleen de reis verslaan maar ook voorzien zijn van interessante overdenkingen. Wandelen doet wat met je!
De overweldigende natuur is mooi in beeld gebracht met foto's en video's. Daarmee wordt het verhaal nog levendiger.
Mooi ook om te lezen dat de stilte en de eenzaamheid het verlangen naar het contact en weerzien met familie vergroot. Kom je weer in balans ........
Bedankt voor je verhalen, foto's en video's!
Groetjes,
Paul en Marionne.
Weerom een mooie tocht die je ons hebt laten mee beleven. Op die manier zijn we daar toch ook een beetje. Prachtige foto’s ook. Bedankt maar weer en tot de volgende keer 😉 Een fijne herfst toegewenst voor jullie beide 🍁