Op eigen houtje op pad, Jevnaker (deel 5)

Woensdag. Tijdens het ontwaken in het “Uthus”, zien we de laatste druppels nog langs het venster naar beneden glijden. Al het groen buiten staat er opnieuw fris bij en de weersvoorspelling geeft voor vandaag droog en zelfs zonnig weer af. De tassen worden ingepakt en na een heerlijk gezond laatste ontbijt verlaten we Gemma op ons geliefde vakantieadres.

De afstand van Stange naar Kristiansand, daar vanaf waar vrijdagmiddag de boot ons terug zal varen naar Nederland, is rond de 500 kilometer. Aangezien wij er niet van houden zulke afstanden op één dag te rijden, besluiten we deze etappe in twee dagen af te leggen. Voor vandaag kiezen we als bestemming Jevnaker, in de buurt van Hønefoss. Hier bevindt zich het Kistefos-Museet met voor ons als hoogtepunt The Twist. Kistefos biedt architectuur van wereldklasse, toont een stuk houtverwerkende  industriële geschiedenis, kunsttentoonstellingen en een indrukwekkend beeldenpark met ruim 50 sculpturen in een schilderachtige omgeving.

Het ronddwalen, in ook dit door slechts heel weinig mensen bezochte museumpark, is een unieke ervaring in de verbinding tussen mens, natuur en kunst. In de oude fabriekshallen staan de machines opgesteld die vroeger op stoom- en waterkracht werden aangedreven om de ruwe boomstammen te bewerken. Zowel het ontschorsen, zagen en klieven van de stammen werd ondanks de machinale hulp met een hoop zweet en waarschijnlijk ook wel tranen uitgevoerd. Naast de houtproductie leverde de verwerking ook de nodige restmaterialen op die goed waren voor de karton- en papierproductie.

Mooi om nu te zien dat oude industriële inrichting huidige kunstenaars inspireert tot het bedenken van moderne kunstvormen.

Voor ons is The Twist, geopend in 2019, het meest indrukwekkende onderdeel. Het is een galerij, een brug en een sculptuur in één. Het gebouw, misschien beter gezegd dit kunstwerk, is ontworpen door het Deense architectenbureau BIG. Deze groep architecten heeft ook de eerder door ons bezochte fabriek The Plus ontworpen.

De galerij verbindt de beide oevers van de rivier Randselva. In feite zweeft het bouwwerk met een spanwijdte van 60 meter met een kronkel in het midden boven de snelstromende rivier. Eenmaal binnen is het een ruime lichte kunsthal met gevarieerde invalshoeken van licht. Je voelt je er klein en de driedimensionale vorm van het gebouw biedt vanuit elke hoek een andere beleving.   

Bij het kopen van ons entreebewijs aan het begin van ons bezoek aan het park wees de kassière ons er op, dat we eenmaal bij The Twist vooral niet moesten vergeten om naar het toilet te gaan, ook al zouden we geen enkele aandrang hebben. Nu eenmaal voor de trappen naar de kelder staand, voel ik mijn blaas en nieuwsgierigheid roepen om verlossing. De kassière heeft geen woord teveel gezegd. Dit hebben wij nog niet eerder gezien. Zelfs voor “piesen en poepen” weet men kunstobjecten te creëren. Volgens de kassière heeft dit kunstwerk een gigantisch bedrag gekost, hetgeen zij het vooral niet waard vindt. Bijzonder is het zeker maar of iedereen hier op zit te wachten is de vraag (zie video).

Bij het weglopen van The Twist kijken we nog regelmatig om en zien dat het zicht op het kunstwerk steeds een veranderende “twist” oplevert. We nemen de ervaringen vanuit Kistefos, het oude en het nieuwe, mee op weg naar onze overnachtingsplaats weer iets verder naar het zuiden op weg naar Kristiansand.

Het houdt maar niet op, die verbondenheid met het hout van al die bomen. Zelfs tijdens onze laatste kilometers van vandaag rijden we braaf  achter een vrachtwagen aan die is volgeladen met boomstammen.