Waar een wil is, is een weg

"Waar een wil is, is een weg"

In Lillehamar neem ik zaterdagochtend rond 08.00 uur afscheid van Leon de gids en de rest van de groep die op weg gaan naar het vliegveld. Het is voor mij nog te vroeg om dit schone Noorse land te verlaten. Na een ochtendkoffie tussen de ontwakende ontbijtgasten van het Stationspelgrimssentrum plan ik de komende vijf dagen in die mij nog te wachten staan in Hamar en Stange. Ik verheug me al op het gastvrije verblijf bij Gemma, waar ik jaarlijks een welkome gaat ben. Heerlijk in een rustige, dit keer witte omgeving. Een klusje is bij haar in en rond het huis altijd wel uit te voeren. Mijn missie voor komende dagen is verder het invullen en uitwerken van de plannen om hier een aantal concerten te laten plaatsvinden uitgevoerd door het BSD.  Deze artiestennaam staat voor het Bredaas Saxofoon Duo bestaande uit beroepssaxofonist en vriend Bert en zijn muzikale partner Laetitia, mijn geliefde. Voor meer informatie zie: https://bredaassaxofoonduo.weebly.com/  Na het oprichten van het BSD ruim een jaar geleden zijn ze wat mij betreft nu aan een internationale uitdaging toe. Niet geschoten is altijd mis, dus aan de slag! Gedurende de laatste dagen van april en de eerste week van mei gaan wij gevieren (Annemie, LaetItia, Bert en ik) voor een verblijf van tien dagen terug naar Stange. Via mijn inmiddels hier vertrouwde contacten heb ik een aantal deuren open gekregen waar het BSD mag optreden voor Noors publiek. De Middeleeuwse locatie Stange Kirke met een hemels plafond en naar zeggen een schitterende akoestiek, zal op 2 mei hun podium zijn. Daaraan voorafgaand zullen op zaterdag 27 april tijdens Lørdagsmusikk in Hamar Domkirke de saxofoonklanken de bezoekers ook hopelijk amuseren. Een Wilhelmus als toegift op deze Nederlandse koningsdag zal de band van de Noren met ons koningshuis zeker versterken. De grootste uitdaging voor mij als "impresario" is om het saxofoon duo in de glaskathedraal, beter gezegd de Hamardomenodden binnen te krijgen. Beginnend bij een huurprijs van de kathedraal van NOK 7500 (ruim € 750,00) voor het geven van een concert is na overleg de huurprijs als speciale internationale vriendendienst al verlaagd naar NOK 1500. Toch een te groot investeringsrisico voor dit duo bij gebrek aan startkapitaal. De vijver aan toeschouwers waarin we hier vissen is misschien wel te beperkt om daar drie concerten voor te organiseren. Inmiddels heb ik wel kunnen bedingen dat op een dag naar keuze (bij hopelijk zonnig weer) de deur van de glaskathedraal voor het BSD open zal gaan om hun klanken te laten galmen in deze akoestische wonderconstructie waarin de stenen oudheid geconserveerd is voor de toekomst in een stalen en glazen cocon. Geen publiek tegen die tijd, wel geluidsopnames, foto's en film. Geen Noorse taal beheersen, Engels spreken lá lá, maar toch een succesvolle missie. 

Als sportieve afronding bezoek ik op mijn laatste verblijfsdag het Vikingskipet. De kunstijsbaan in Hamar waar tijdens de Olympische Winterspelen van Lillehamar in 1994 door de Noor Olav Koss op drie afstanden het goud gewonnen werd. Al heb ik de afgelopen winter niet op het ijs gestaan in Breda durf ik de uitdaging op huur klapschaatsen wel aan. Die prestatie van Koss evenaar ik vandaag net niet, maar wat wel een zeldzame luxe is, is om voor NOK 120 de hele 400 meterbaan helemaal alleen voor mijzelf te hebben. Bij gebrek aan andere schaatsliefhebbers op dit tijdstip behaal ik na 25 relaxte rondjes geschaatst te hebben de gouden plak. Na dit overweldigende succes is mijn Noorse winterreis zo goed als voltooid en brengt de KLM mij zeer voldaan terug naar Amsterdam.

Sneeuw, ijs en kou zijn mij goed bevallen, maar nu verlang ik toch echt weer naar de warmte en gezelligheid thuis samen met Laetitia. 

Het was opnieuw een genoegen om mijn belevenissen elke avond na te beleven en letter voor letter op de Iphone in te voeren om op deze wijze de reis niet alleen te maken maar te kunnen delen met een ieder die deze winterse uitdaging niet aandurft  of aankan. 

Fijn om nu de vertrouwde Nederlandse bodem weer onder de voeten te hebben.

Ronald,

Schiphol, 27 februari 2019