Heksenjacht

Heksenjacht

Zondagochtend 7:30 uur. Ik kijk uit het raam en constateer in tegenstelling tot gisteren: geen mist, wel blauwe lucht en volop zon. Tijd voor definitief inpakken en wegwezen. Gezien mijn degelijke voorbereiding heb ik weinig tijd nodig voor een vlotte “take off” en sta ik tegen negen uur “pole position” klaar voor vertrek.

Het wordt vandaag vlucht NS920. Inchecken gaat vlot aangezien ik geen ruimbagage hoef af te geven. Ik ben slechts bepakt met mijn rugzak en de opvouwbare b’twin minibike. Gate 3, sorry perron 3 is praktisch leeg, dit in tegenstelling tot het naastgelegen perron waar de troepen zich reeds verzamelen om massaal in te schepen richting het circuit van Zandvoort. Max wacht op zijn aanbidders. Mijn voetafdruk wordt vandaag en de komende dagen duidelijk stukken kleiner. Eenmaal genesteld tussen mijn rugzak en de trappers en spaken, vlieg ik door het Brabantse landschap richting Gelderland. Ik bevind me niet in de stiltecoupé maar het lijkt erop dat de medereizigers, ook allen verstopt achter hun mondkapje, zelfs niet meer in staat zijn goedemorgen te zeggen. Ik krijg de indruk dat sommige lotgenoten liever ook nog hun ogen achter Sywerts gezichtsdecoratie verstoppen. Het zal wel aan het vroege tijdstip liggen.

Na een overstap op transferium Arnhem volgt er nog een korte rit oostwaarts richting de Achterhoek. De stewardess van de Arriva-boemel richting Winterswijk doet plichtsgetrouw haar controle naar de geldigheid van mijn vervoersbewijs. Gelukkig mogen we nog allemaal zonder Coronacheck-app te tonen mee aan boord, maar dat kan binnenkort helaas wel eens tot het verleden gaan behoren. Check-out om 11:36 uur. Tijd om de trappers weer uit te klappen, fiets twee keer zo lang te maken en stuur en zadel op gewenste hoogte te brengen. Het laatste traject naar de plaats van bestemming leg ik op eigen fysieke kracht af. Mijn bestemming voor de komende dagen is Zelhem. Vanuit camping Brugginck, waar ik een trekkershut, beter gezegd een complete boerenschuur tot mijn beschikking heb, ga ik de komende vijf dagen flinke wandeltochten maken. De “Provinciewandelgids Achterhoek” van Bart van der Schaft biedt mij een ruime keuze aan trajecten.

Als je in Zelhem komt, gemeente Bronckhorst, kun je niet om “Smoks Hanne” heen. Zij is het beroemde kruidenvrouwtje van de Achterhoek. Ze vloog volgens de legende als heks altijd achterstevoren op haar bezemsteel. Smoks Hanne moet ergens in de 19de eeuw een markante figuur geweest zijn en is inmiddels in de geschiedschrijving gepromoveerd tot een soort goede toverheks. Kruidenvrouwtje Smoks Hanne vertelt zelf: “Ik woon bij Lemkes Beumken in een hutje in het bos. Daar pluk ik mijn kruiden. Ze noemen mij Smoks Hanne omdat ik altijd rondsmoks (slenter) met veel te grote klompen aan. Ik geef mensen goede raad en kruiden tegen ziekten. Ik vlieg op een bezem rond, maar nooit overdag. Alleen ‘s avonds en midden in de nacht. Op zeker moment verloor ik één klomp. Die kwam tegen de kerktoren, zodat die daar een gat in maakte. In Zelhem is als dank een standbeeld voor mij opgericht“.
Heksenjacht is van alle tijden. Smoks Hanne is blijkbaar als heks niet gestraft voor het bedrijven van magie en hekserij. De term heksenjacht is sinds de jaren 1930 ook een metafoor voor morele paniek die kan leiden tot hectische vervolging van vermeende vijanden. In deze figuurlijke zin betekent het dus het op grote schaal achtervolgen of benadelen van mensen of groepen mensen, bijvoorbeeld zij die een afwijkende mening hebben. Als ik het goed begrijp gaat binnenkort mogelijk de heksenjacht in deze 21e eeuw ook gewoon in Nederland door, maar dan gericht tegen de mensen die nog niet gevaccineerd zijn met één of meerdere COVID-19-vaccins. Zal het werkelijk zo ver komen dat “gezonde mensen” zonder vaccinatiebewijs dadelijk niet meer welkom zijn op vele plekken waar iedereen (gezond of ziek, dik of dun, rokend en/of drinkend of niet) elkaar altijd heeft mogen ontmoeten?

Hier in Zelhem trek ik mij na een prachtige wandeling van 12 km (waarover morgen verslag) terug in mijn trekkershut. Afstand houden is hier geen enkel probleem en of er vannacht een heks mijn nachtrust komt verstoren wacht ik maar netjes af. Gewoonlijk droom ik iedere nacht. Laat ik nu dan hier ook maar ruimte bieden aan de eventuele landing van een bezemsteel, bevlogen door een heks, die beschermende kruiden verspreidt waarmee mijn afweersysteem een stevige “boost” krijgt. Een echte oplossing voor de corona-angst laat waarschijnlijk lang op zich wachten, immers “de wetenschappers kunnen ook niet heksen!”
    ◦